Inzicht

Als je zelf iets aan den lijven ondervindt dan blijft dat hangen of dringt het door. Het zelf ervaren is veel efficiënter dan boekenwijsheid. Dit is iets wat ik tijdens mijn Vipassana meekreeg en ik kan het alleen maar bevestigen.

Besef

Tijdens de Yoga cursus begon het ontzettend hard te gieten. Het was omstreeks vier in de namiddag, de sluizen gingen open en er leek geen eind aan te komen. De regen tikte op het metaalplatendak, zo erg dat we elkaar en zelfs onszelf niet meer konden horen praten.
Na de sessie haasten we ons naar de deur en kijken naar de regen die met bakken naar beneden valt. Krishna neemt een pot van het vuur en loopt al zingend naar buiten om deze in de regen te gaan afwassen. Ik doe een praatje met Jonatan, een Fransman die de laatste drie jaar in Afrika gewerkt heeft. Iets met waterbeheer in noodsituaties. We zijn getuige van de onzichtbare zonsondergang en zien het laatste licht nog hangen in de wolken. Het geeft een oranje gloed aan de lucht en een speciale sfeer aan het meer. En dan is het donker.
Ik denk erover te vertrekken. Nat word ik zowiezo en het is maar water. Krishna vraagt of ik gepresseerd ben en nodigt me uit voor een kopje thee. De thee staat al te pruttelen en ik ga graag op het aanbod in. Denk ok, wie weet regent het seffens minder. Jonatan moest eigenlijk zijn gehuurde fiets een half uur tevoren binnendoen maar volgens Krishna zal de man wel begrijpen dat hij later is omwille van de wolkbreuk.
We drinken onze thee gezeten op de yoga matjes bij het schaarse licht van een kaarsje want er is weer geen stroom tot ...uur. Jonatan neuriet een liedje en plots besef ik hoe gezegend ik ben. En wat de kracht van positief denken is. Moesten ze anders gereageerd hebben op de regen en het gebrek aan stroom zou heel mijn avond misschien om zeep geweest zijn. Ik zou dan door de regen naar huis gegaan zijn, nat en miserabel.
We praten wat over het gebrek aan afvalbeleid in Nepal en als de thee op is gaan we, Jonatan zijn fiets binnendoen en ik naar de lodge. We stellen dat het ons niks uitmaakt dat beetje water, wat trouwens goed is voor de grond. Thuis zijn we gewoon dat het enkele dagen kan regenen en miezeren.Wonder boven wonder lijk ik tussen de druppels door te lopen en ben ik amper nat -op mijn voeten na - als ik goedgemutst terugkom ik in de lodge. Maar goed dat ik mijn Teva’s aanhad.

Als ik het de volgende dag aan Krishna vertel zegt hij dat je je inderdaad moet hoeden voor negatieve gedachten. Indien je ermee gaat slapen, draag je er veelal de volgende ochtend iets van mee. Je brengt het meestal ongemerkt mee in je nieuwe dag. Het werkt als een magneet. En als je niet oppast kom je in een negatieve spiraal terecht. Negativiteit trekt negativiteit aan.
Het mooie echter is dat het mechanisme ook op dezelfde manier met positiviteit werkt.

Zien en kijken...

Krishna komt binnen met de prachtige fuxsia dahlia uit de tuin die tijdens de storm van gisteren afgeknakt is. Hij kijkt rond in de yoga hal. Waar zal hij ze zetten? In de “vaas” van gisteren waar 2 gladiolen staan? Die “vaas” is een platieken waterfles. En dan realiseer ik me dat het belangrijk is om je te focussen op het mooie, de bloemenpracht waardoor de niet zo fraaie vaas je quasi ontgaat....