Tongariro Alpine Crossing

We moeten vroeg uit de veren om te ontbijten en de bus te nemen die ons naar het nationaal park brengt. Gelukkig pikt men ons omstreeks 5:30 voor de hostel op, maar 5:30 blijft vroeg. Op de bus krijgen we richtlijnen en een noodnummer voor als we moeilijkheden zouden ondervinden tijdens de trip. Het begint gemoedelijk een uurtje lekker instappen, quasi altijd vlak tot Soda Springs. Het is bewolkt waardoor het zicht beperkt is maar het fysisch goed te doen is. Volgens de brochure is het van Mangatepopo Car Park tot Soda Springs een uurtje stappen. “This section is nice and easy” lees je, wat ik alleen maar beamen kan. Tussen Soda Springs en the South Crater staan de hoogtelijnen dichtbijeen: het wordt dus stijl. Om het geheel te veraangenamen? heeft men trappen gemaakt, het is de Devils Staircase genaamd. Volgens de brochure doe je er 45 minuten over, wij blijven af en toe uithijgen en het uitzicht bewonderen waardoor we er iets langer over doen. Van de South Crater tot de Red Crater is nog een serieuze klim. Waarom het rode krater heet is, is in één oogopslag duidelijk. Werkelijk adembenemend mooi.
Uit de grond komen witte wolken met sulferaroma. Na al dat stijgen mogen we dalen en hoe. Door het puin naar beneden, kijkend op prachtige emerald blauwe meren. Hier besluiten we te picknicken. We zoeken een goede steen en verorberen ons door Anja gemaakte lunchpakket. Zwemmen is spijtig genoeg uit den boze. Het is vulkanisch actief gebied en je zou je aardig kunnen verbranden in plaats van af te koelen. Na The Blue Lake is het alsmaar bergaf. Het landschap wordt op één plaats een mooi bloementapijt. Dan is het weer een combinatie van grassen en mossen, ontelbare tinten groen. Tot slot lopen we door woud waar het warm en vochtig is.Volgens de brochure zou jer er 7 à 8 uur over doen, we klokken het zonder er een koerske van te maken af op 7 en een half uur. Niet slecht. Het was best een pittige wandeling maar absoluut de moeite waard. Vooral de afwisseling maakt het een adembenemend avontuur soms omwille van de conditie soms te wijten aan de natuur. Met andere woorden een ideale wandeling om Anja haar nieuwe wandelschoenen “Down Under” de gepaste aftrap te geven.

Het beeldmateriaal spreekt voor zich: http://picasaweb.google.be/Tante.Cine.opreis/TongariroAlpineCrossing

Girlswalk

De laatste dag van mijn verblijf in Sydney neemt Heike me mee op een wandelingetje in West-Head. Hier kwamen we de eerste ochtend picknicken en morning tea nemen, dit maakt dus de cirkel rond. Vanop deze lokatie zie je Lion’s Island en Palm Beach. We brengen de jongens naar school en gaan lekker ontbijten in het dorp. Dan rijden we naar de parkeerplaats waar we de auto achterlaten en de kinderwagen in gereedheid brengen. Het allereerste dier dat we zien is een grote goanna. We hebben geluk een tijdje later kruisen we er weer één op het pad. Tijdens onze trip zoeken we tevergeefs naar slangen. Eerst komen we op West Head Viewpoint aan. We besluiten de hele tour te doen en gaan tot aan het strand ondanks de trappen en obstakels. De eerste vijf minuten is het strand van ons alleen. Zalig! Dan komt er nog een koppel een plonsje in het water doen en zijn er drie wandelaars. We spelen wat met Billie in het water en laten haar een beetje in het zand spelen in de schaduw van een enorme oeterschelp (zie foto). Prachtig wat de branding met stenen doen kan. Ernaast liggen zwart-grijze exemplaren met een uitzonderlijke tekening. Na deze rustpauze terug naar boven want de rest van het pad staat door het getij onder water. Vanaf nu nemen we om de beurten de kinderwagen en werken deze gezamelijk door het hindernissenparcours. Het pad is er helemaal niet op voorzien. Maar waar een wil is, is een weg . We komen een groepje wandelaars tegen die hun ogen niet kunnen geloven. Zijn jullie hier geraakt met die kleine? “You girls are brave” zei een dame. Maar ze bedoelde duidelijk, jullie zijn goed gek. Toegegeven we hebben een beetje gezwoegd maar het was absoluut de moeite waard! Gelukkig vond Billie het allemaal goed. Ik weet niet of het nog zo aangenaam zou zijn als ze de hele rit luidkeels te kennen zou gegeven hebben dat het hoge tijd voor een dutje was. Maar niets van dat, ze vond het zelfs ok om nog een kleine stop te maken aan aboriginal engravings. Toen ze kiezen mocht tussen meegaan of bij mama in de auto blijven en even wachten koos ze resoluut voor meegaan. Zelfs in de auto op de terugweg was ze één en al een zonnetje, lachend in haar autostoel. Een echt bijzonder kind. Ze heeft CP (Cerebral Palsy) en kan zich niet zelfstandig voortbewegen. In haar rolstoel speelt ze met de knopjes alsof het kinderspel is en weet ze zich gemakkelijk een weg te banen. Eén dag moest ze als straf uit de rolstoel omdat ze zelfs na een verwittiging met het ding de hele sofa van plaats veranderde. En moet dit nog gezegd worden maar tegen het meubilair rijden is verboden. Ze kan niet goed praten maar weet door middel van non-verbale communicatie en enkele woordjes deksels goed haar zin te krijgen. Het is zo’n schatje! ME, MORE, MORE! Of ME en dan wijst ze naar de richting van wat ze hebben wil en knikt ja of neen naargelang je dingen aanwijst. Best bijzonder hoeveel je zeggen kan zonder woorden zelfs al ben je nog geen drie. Nu ja onze girlswalk zouden vele gasten ons in die hitte niet nagedaan hebben. Als beloning nemen we thuis een welverdiende plons in het zwembad.

Bijgevoegd de link naar het fotoalbum:
http://picasaweb.google.be/Tante.Cine.opreis/Girlswalk?authkey=3MtPrc4yq7Y

Belofte maakt schuld

Toen ik op den bureau te kennen gaf dat ik naar Sydney zou gaan moest ik van twee collega’s beloven langs te gaan op het strand waar de serie “Home & Away” opgenomen wordt en het bewijs aan hen te laten geworden. Dankzij Heike en Richard is het strand gelukkig snel gevonden. We amuseren ons met een fotoreportage te maken. Zelfs de redders geraken enthousiast en ik mag in hun auto plaatsnemen, hun radio ter hand nemen, hun potske opzetten, etc... Wat een mens allemaal niet doen moet voor een paar fotootjes. Maar het resultaat mag er wezen.


Hierbij de link naar het fotoalbum:
http://picasaweb.google.be/Tante.Cine.opreis/HomeAway