Terug in Sydney: Taronga Zoo

Het is alweer even geleden sinds ik iets op m'n blog gepost heb. Sommigen vragen zich waarschijnlijk af of ik nu aan Franz of aan Josef ben blijven plakken. Alvorens speculaties en mogelijke weddenschapen uit de hand lopen. Zit weer in Sydney bij Heike en Richard, die met hun gezinnetje in Gordon ten noorden van Sydney wonen. Heike is een oude humanioravriendin die ik eeuwen niet meer gezien had en waar ik eerder in januari reeds te gast was. De eerste avond ben ik nog maar net aangekomen of we gaan een ringtail possum terug vrijlaten. De beestjes zijn territoriumgebonden dus moeten we een eindje rijden. Geen probleem, we hebben genoeg om over te kletsen onderweg. Na een korte inspectie is het tweede plekje goedbevonden om de possum los te laten. Heike hangt een nest in een struik en het beestje doet perfect wat het moet doen. Het komt uit z’n huisje draait zich nog eens om, kijkt lief naar Heike als bedankje voor de goede zorgen en verdwijnt in de boom. Had ik een filmcamera gehad dan had je het scenario niet beter kunnen verzinnen en timen. Op de klif heeft iemand een witte sofa neergepoot. Je hebt er een fantastisch uitzicht over het water en alhoewel het donker is, is de lichtshow geweldig. Vanuit de luie zetel krijgen we een klank en lichtspel van onweer op afstand! Great to be back!
's Ochtends zetten we de jongens af op school en gaan met Billie die een vrije dag heeft naar de zoo. Het weer is aangenaam zonnig en niet te warm. Meer moet dat niet zijn en een welgekome afwisseling na de koelere dagen in Nieuw Zeeland. Australië is een continent met vele rare en gevaarlijke dieren, ook in de dierentuin. We beginnen bij de obligate kangeroes en wallabies. Tof maar in de natuur is wel indrukwekkender! Ben blij ze daar voor het eerst te hebben zien rondhuppelen net als in de tekenfilms. Verder zien we schildpadden met puistenschild. En wanneer Heike een foto nemen wil van de langnek schildpad dondert haar zonnebril pardoes het water in, pal op de knikker van de arme schildpad. Weg foto object! We kunnen het ding gelukkig recupereren zonder er een verzorger bij te moeten halen. Geen wonder dat de giraffen een lange nek hebben... Ze hebben een kooi met een prachtig uitzicht op de stad. Je zou voor minder je nek uitsteken! Als je veel tijd hebt kan je je zo positioneren dat het net is of de giraffe aan het Opera House knabbelt. We besluiten de vogelshow te gaan bekijken. Je zit in een arena met zicht op het Opera House en Harbour Bridge! Een animatrice geeft uitleg over de 800 verschillende vogels die in Australië leven. Vervolgens komen er boven je hoofd prachtige veren voorbij: elegante grote of kleurrijke kleinen. Een Ibis neemt ongewenst deel aan de show en verstoort de voorstelling. De roze galah zou normaal een munstuk moeten ophalen uit het publiek maar geraakt de kluts kwijt en doet zijn kunstje niet. Dan komt de roofvogel maar deze beslist het hazepad te kiezen en vertrekt. Omdat deze arend, als die terug zou komen, de andere speciemen zou aanvallen moet de voorstelling worden stopgezet. Het blijven beestjes en geen computers. Gelukkig wordt de grote loebas snel bij de lurven gevat en door zijn trainster in veiligheid gebracht waarna de geduldige kijklustigen, het vervolg van de show kunnen aanschouwen. Daarna wandelen we naar beneden en nemen de kabelbaan terug naar boven. Met open hemel en een goed zicht, ga je over de olifanten hun leefkwartieren, niet slecht. Koalas zijn schattige stinkers die 20 uur per dag slapen. We hebben geluk en treffen een zeer actieveling. Een lust voor het oog! Dan is het bedtijd voor Billie dus gaan we huiswaarts. Goe begonnen is half gewonnen! ’t Is hier weer geslaagd.

Prentjes:
http://picasaweb.google.be/Tante.Cine.opreis/TarongaZoo