Mijn klaprozenrokske een schot in de roos?

Hoi An is vooral een schoenwinkel en kleermakersparadijs. De ééne winkel naast de andere.
Na een paar dagen ben ik toch gezwicht om één en ander te laten maken. Ge kunt kiezen wat en hoe, niet simpel. Als ik mijn rokje ga passen ben ik niet content dat ze het met een ander biezeke hebben afgezet. “Is much better” maar ik had er een zelfde kleur bloesje bij gekocht. Het bloesje past niet. Ik ben slecht gemutst over het biezeke en verlaat zonder stemverheffing of er verder woorden aan vuil te maken de winkel. De volgende morgen ga ik terug en begroeten ze me dolenthousiast. “I change for you” en het biezeke is inderdaad zoals het oorspronkelijke model, maar ze hebben gelijk het trekt op niks. Pas mijn topje, zit nog niet helemaal correct. Het rokje is in orde. Als ik op het terras erover een avocadoshake zit te drinken, denk ik ik ga het veranderen. Dus ik steek over en vraag om terug het andere biezeke eraan te zetten. Protest natuurlijk. Als ik het betalen wil, 3$. Ik argumenteer dat ik dan beter bij de concurrentie een ander rokje laat maken uiteindelijk komen we overeen 15.000 Dong. Ik content over de faire deal.
Ga de volgende dag langs, pas alles. Het past, alleen hapert de rits van het rokske een beetje maar soit. Oefening baart kunst. En dan komt het moment suprême als alles ingepakt is, mijn extra 15.000 Dong. Blijkt het geen 15.000 maar 50.000 te zijn. In hun gebroken Engels is fifteen of fifty nauwelijks van elkaar te onderscheiden en men hoort natuurlijk ook wat men graag horen wil. Zeg haar allé ge zei 3$ ik ging niet akkoord. Zij terug het is normaal 54.000 Dong doe dus een geste en dat geld is niet voor mij maar voor de kleermaker ... Dan wordt er ook niet meer lijzig gepraat maar geschreeuwd. Ik verhef mijn stem niet en denk, ok het zij zo. Duur rokske want het is een prul, zonder voering en vraag me af hoeveel wasbeurten het overleefd. En als ze toch nog “Thank you “zegt als ik het biljet van 50.000 Dong overhandig zeg ik : “No I should thank you because from now on I’ll write down the prices.”
Ze zijn verwonderd over mijn insteek en ik verlaat met een goed gevoel de zaak. Ben dus voor het eerst in mijn leven een klaprozenrokje rijker. Fotokes zullen voor later zijn want heb het juist samen met mijn overgewicht aan bagage huiswaarts gestuurd. En weet ook niet of dat op maat maken wel zo’n goeie zaak is want ben wel wat kilootjes kwijt. Zou dus goed kunnen dat tegen dat het rokske er binnen drie maanden eindelijk is, ik er al helemaal niet meer in kan ;-). Kan het natuurlijk altijd inkaderen als soeveniertje en aan de wand hangen.